กล้งจัง #พี่พลอย

 #พี่พลอย!!!

ฉันไม่รู้ว่าจะพูดและเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ยังไง?… 

ฉันชื่อ พิม เป็นพนักงานสำนักงานหรือที่ใครหลายคนต่างเรียกว่า สาวออฟฟิต… บริษัทที่ฉันทำงานอยู่เช่าพื้นที่อยู่ภายในตึก ตึกหนึ่งในย่านใจกลางเมือง ตึกนี้มีขนาดความสูง 7 ชั้น และภายในประกอบไปด้วยบริษัทอื่นๆมากมาย…บริษัทที่ฉันทำงานอยู่ เช่าพื้นที่อยู่ชั้นบนสุดของตึก…

ในเย็นวันศุกร์สุดสัปดาห์หนึ่ง… ขณะใกล้เวลาเลิกงาน… ฉันเดินออกมาคุยโทรศัพท์กับลูกค้า บริเวณบันได… ทางหนีไฟ… เหตุผลที่ฉันชอบออกมาคุยโทรศัพท์ตรงบริเวณนี้ ก็เพราะว่าตรงนี้เงียบสงบ ไม่ค่อยถูกรบกวนด้วยผู้คน เสียง…

ฉันนั่งคุยอยู่กับลูกค้าคนนี้นานเป็นชั่วโมง… จนเวลาล่วงเลยผ่านเวลาทำงานออกไปเกือบชั่วโมงกว่าถึงได้วางสาย… 

เสียงเปิด ปิดประตู ทางหนีไฟก็ดังขึ้นที่ชั้น 6 ทำให้ฉันชะโงกหน้าออกไปมองดู ตามนิสัยปกติของคนทั่วๆไป ที่มีความอยากรู้…อยากเห็น... ในตอนนั้น ฉันไม่ได้คิดอะไร นอกจากคิดว่า เขาก็คงจะเดินลงบันไดเพื่อกลับบ้าน ลิฟท์ขนส่งขึ้น ลง อาจจะไม่ว่าง…

ภาพของผู้หญิงวัยกลางคนที่มีรูปร่างหน้าตาค่อนข้างดี แลดูมีอันจะกิน ดูจากกระเป๋าแบรนด์เนมที่ถือแน่นกระชับอยู่ในมือ… เดินไปชะโงกหน้าลงที่ชั้นล่าง และเงยหน้าขึ้นมาชั้นบน… ในเวลานั้น ฉันเองก็รีบพาร่างตัวหลบซ่อนใบหน้านั้นอย่างไว… ราวกับว่าทำความผิดมาก็มิปาน…

ฉันหลบอยู่พักใหญ่ ...ก่อนเดินย่องลงไปพักอยู่ที่กึ่งกลางระชั้น 6-7 ของบันได… แอบชะโงกหน้าออกไปมองหาผู้หญิงวัยกลางคน คนดังกล่าวอีกครั้ง…

ในมุม… ผู้หญิงวัยกลางคน คนดังกล่าว ค่อยๆถอดเสื้อคลุมออก… ถอดชุดเดรสกระโปรงสั้นที่สวมใส่อยู่ออก… เผยให้เห็นเสื้อในสีดำ กับขนาดหน้าอก 34 นิ้ว… ผิวที่ขาวใสจนสว่างทำเอาฉันมีความรู้สึกตัวแปลกๆก่อกำเนิดเกิดขึ้น… แต่ในขณะเดียวกันในหัวของฉันก็อดคิดต่อไม่ได้ว่า… เขาคงมีรสนิยมอะไรแบบนี้…???

เสื้อในสีดำถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ง่ายดาย แลให้เห็นหน้าอก 34 นิ้ว ที่สวยงาม ขนาดบริเวณปลายยอดหัวนมยังมีสีชมพูอ่อนอยู่เลย… ฉันถึงกับกลืนน้ำลายตัวเองลงท้องไปโดยไม่รู้ตัว… กระโปรงกางเกงในสีดำที่แน่นกระชับรัดเนินเนื้อโหนกนูน...ร่างเล็กๆ แลดูอรชรบอบบางสวยงาม แม้แต่ฉันที่เป็นผู้หญิงก็ยังชอบ…

ขาขาวเรียวเล็กสวยงาม เนินหีโหนกนูนไม่มีขนสักเส้น… หยิบมือถือขึ้นมา พร้อมกับถ่ายรูปภาพตัวเอง… อยู่สักพัก ก็พาร่างเปลือยเปล่าพร้อมมือถือ ก่อนเดินลงบันไดไปยังชั้น 5 อย่างเชื่องช้า แผ่วเบา… ฉันค่อยๆชะโงกหน้ามองตาม… 

ทามกลางความรู้สึก มึน งง ทำตัวไม่ถูก...จนเวลาผ่านไปได้สักพัก เพื่อนร่วมงานของฉันชื่อ หนิงและบี เปิดประตูบริเวณบันไดหนีไฟเข้ามาหาฉัน… 

ใช่แล้วทั้งสองคนคือเพื่อนร่วมงานที่ฉันสนิทสนม แถมยังมีอายุเท่าๆกันกับฉัน… คำพูด คำจาเมื่ออยู่ในกลุ่มจึงเป็นคำพูดยุคพ่อขุนมากกว่าจะเป็นคำพูดที่… 

"มึงทำอะไรอีพิม" บีพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเฉยชา ในขณะที่ฉันส่งสัญญาณมือ ทำปาก ห้ามส่งเสียง…

ทำให้ทั้งสองคนมีสีหน้าแววตาตื่นตระหนกตกใจ พร้อมขยับร่างรีบเร่งเดินมาหาฉัน ที่กำลังยืนอยู่…

"มีอะไรมึง? เกิดอะไรขึ้น?" ทั้งสองคนรีบซักถามด้วยสีหน้าแววตาที่ตื่นตัว อยากรู้อยากเห็น…

ฉันค่อยๆพูดกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาขึ้น … … … และชี้มือไปทางเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าที่ถอดวางทิ้งอยู่ตรงมุม…

"โรคจิต?" บีพูดขึ้น

"เอาเสื้อผ้าฯ ไปซ่อนแกล้งมันดีไหม" หนิงพูดขึ้น สะกิดก่อประกายกำเนิดความคิดแปลกๆ

"มันจะดีเหรอมึง?" ฉันเอ่ยปากพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ลังเล

ฉันกับเพื่อนพูดคุยกันได้สักพัก… บี ก็เดินตรงไปยังชุดเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้านั้น หอบหิ้ววิ่งมาทางที่พวกเราอยู่ในทันที…

การสำรวจก็เริ่มต้นขึ้น… ชุดเชื้อผ้าที่สวมใส่ต่างๆ ล้วนเป็นสิ่งของแบรนด์เนมทั้งสิ้น รองเท้าส้นสูงกระเป๋าใบนี้ราคาก็น่าจะมีค่าประมาณหลายบาท ขนาดชุดชั้นในราคาก็ยังแพงกว่าฉันเป็นเท่าตัวหรือมากกว่านั้น… ภายในกระเป๋ามีบัตรพนักงานสำหรับแขวน ห้อยที่คอ…มีรูปของผู้หญิงที่แต่งตัวภูมิฐานแลดูดี น่าเชื่อถือ ชื่อเล่น พลอย ชื่อจริง …. …. ตำแหน่ง ผจก.การเงิน…

ทำเอาฉันและเพื่อนต่างมองหน้ากัน… ยิ้มและหัวเราะออกมาในความคิดที่ว่า ไม่อยากจะเชื่อ กล่าวถึง แม้ว่าเราจะทำงานคนละบริษัท แต่อยู่ในตึกๆเดียวกัน การพบปะเจอหน้ากันนั้น... ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า... เขาจะมีรสนิยมอะไรลักษณ์นี้…

ขณะที่ฉันและเพื่อนสำรวจอยู่… 

"เอาไง? แกล้งไหม?" บีพูดขึ้น!!

ทำเอาทั้งสามคนมองหน้ากัน… ก่อนพยักหน้าอย่างพร้อมเพียง… เมื่อรวมตัวกัน ความกล้าเลยบังเกิด…

พวกเราทั้งสามคนเลยตัดสินใจเอาชุดเสื้อผ้า สิ่งของที่พบเห็นเหล่านั้นไปซ่อน… และก้าวเท้าเดินลงไปตามบันไดหนีไฟไปอย่างช้าๆ ด้วยเสียงฝีเท้าที่แผ่วเบา … 

ผ่านชั้น 6 5 4 3 ตามลำดับจนไปถึงบริเวณกึ่งกลางระหว่างชั้น 3 กับชั้น 2 ร่างเปลือยเปล่าของพี่พลอย นั่งขดตัวหันหน้าเข้ามุม มือสองข้างปิดหน้าของตัวเอง… เหตุและผลที่พี่พลอย ผู้หญิงเปลือยกลายไม่กล้าลงไปที่ชั้น 2 และชั้น 1 นั้นก็เพราะว่า ทั้ง 2 ชั้นนี้มีคนทำงานอยู่… และถามว่าทำไมไม่เข้าไปหลบที่ชั้น 3, 4, 5 นั้นก็เพราะว่าประตูที่ชั้นเหล่านั้นถูกล็อคจากอีกด้านของประตู…

หนิงและบีมองหน้าของฉันพร้อมกับรอยยิ้มๆ ประมาณว่า… เอาเลยไหม? ฉันเองในตอนนั้น ความรู้สึกที่มีในเวลานั้น มันสองจิตสองใจ… ทว่าหนิงกับบี นั้นกลับไม่คิดอย่างนั้น…

ชั่วอึดใจ… บีและหนิงเดินเข้าไปนั่งอยู่ข้างๆพี่พลอยที่กำลังสั่นกลัว… มือทั้งสองคว้าจับที่แขนของพี่พลอยคนละข้าง… ท่ามกลางแรงเหวี่ยง ฉุดยื้อ ดึงของทั้งสองคน… ร่างเปลื่อยเปล่าของพี่พลอย คนที่เปลือยกายถึงกับล้มหงายหลัง… และลุกนั่งเอามือปิดหน้าตัวเองอีกครั้ง… 

ในตอนนั้น มือของหนิงก็เลยคว้าจับที่ผมยาวสวยของพี่พลอย คนเปลือยกาย พร้อมออกแรงเหวี่ยงกระซากอย่างรุนแรง… ทำเอาพี่พลอยที่นั่งขดตัวอยู่ต้องรีบลุกขึ้นและเดินตามหนิงไปอย่างทุลักทุเล… มือสองข้างจับกุมที่มือของหนิงแน่น… เปล่งเสียงพูดแผ่วเบาออกมาด้วยความเจ็บปวด…

"โอ้ย...ปลอยๆ…" ตัวพี่พลอยและหนิง ขนาดตัวพอๆกัน ต่างกันที่อายุ แต่ทว่าแรงของหนิงกับเยอะกว่ามากเห็นได้ชัด…เผยให้เห็นรูปร่าง เรือนร่างกายอรชรบอบบางแทบจะทุกอณูสวน...

หนิงหิ้วพาร่างพี่พลอยเดินมาถึงยังชั้น 7 ร่างเปลือยเปล่าก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ… พี่พลอยนั่งก้มหน้าเอามือปิดหน้าตัวเอง ไม่พูดไม่จาอะไรใดๆ… 

"เอามือออก… เอามือออก" บีพูดขึ้นพร้อมกับเข้าไปอยู่ใกล้ๆ เอามือจับรวบที่ผมพี่พลอย ผู้หญิงเปลือยกายนั้นเบา…

"ถ้าไม่เอามืออก… จะเอากรรไกรตัดผมทิ้งนะ" หนิงกล่าวขึ้น และหันหน้ามาส่งยิ้มให้กับฉันเป็นนัย… เสียงกรรไกรขยับซับ ซับๆ รัวๆ…

ทำให้พี่พลอย ผู้หญิงเปลือยกายคเอามืออกจากการปกปิดใบหน้า… แลให้เห็นใบหน้าที่สวยงามกำลังแดงระรื่นเรือง...

"ต้องการอะไร? ทำยังไงถึงจะปล่อย?" พี่พลอย ผู้หญิงเปลือยกายเอ่ยปากพูดขึ้น…

ทำให้หนิง บีและฉันมองหน้ากันอีกครั้งพร้อมด้วยรอยยิ้ม… 

"ง่ายๆ… ก็ยอมทำตามที่บอก แค่นี้ก็ปล่อยแล้ว…" บีพูดขึ้น

"ทำได้ไหมละ?" หนิงพูดแทรก 

"ทำได้อยู่แล้ว… ไม่งั้นคงไม่แก้ผ้าหรอกใช่ไหม?" หนิงพูดพลางหัวเราะเบาๆ

"เอามือออกจากนมหน่อยสิ… " บีพูดแทรกขึ้น พร้อมขยับกายเข้าไปนั่งใกล้ๆ พยายามยื่นมือไปจับที่หน้าอกของพี่พลอย ที่ยังไม่คลายมือออกจากอก…

"เอามือออก… ไม่งั้นตบนะ" บีพูดต่อ ทำเอาพี่พลอย ผู้หญิงเปลือยกายถึงกับนิ่งเงียบชั่วขณะ ขยับมือออกห่างออกจากหน้าอก…

มือของบีก็รีบคว้าจับเต้านมทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว ออกแรงขย้ำๆบีบเคล้นไปหลายสิบครั้ง ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกสะใจ…

หนิงที่นั่งดูอยู่ก็เริ่มทนไม่ไหว… ขยับกายเข้าไปใกล้ๆ จับที่ท่อนขาขาวๆเล็กเรียวงาม ให้แยกถ่างออกจากกัน…

"ขอดูหีหน่อยสิ…" หนิงพูดพลางจับขาสองข้างแยกถ่างออกจากกัน เผยให้เห็นร่องแยก กลีบแคมหีสองข้างที่ชุ่มฉ่ำเป็นมันวาว..

"เงี่ยนเหรอ? " หนิงพูดต่อด้วยเสียงหัวเราะ

ในตอนนั้น หนิงค่อยๆเอาเท้า ที่สวมใส่รองเท้าส้นสูง ขยับเข้าไปใกล้ร่องแยกที่ชุ่มฉ่ำนั้น…

"อีหนิง!! มึงจะทำอะไร?" ฉันพูดแทรกขึ้น …

"พวกมึงอย่างรู้… ก็ดูสิ" หนิงพูดตอบ ทำให้ฉันและบีมองตามปลายเท้านั้น ที่กำลังขยับเข้าไปใกล้…

"ไม่นะ… มันสกปรก… อย่านะ…" เสียงของพี่พลอย ผู้หญิงเปลือยกายพูดขึ้น พร้อมกับขยับขาสองข้างให้หนีบบีบชิดเข้าหากัน อย่างไม่ยินยอม…

การดิ้นรนขัดขืนที่ปราศจากแรงสนับสนุนช่วยเหลืออะไรใดๆ ยิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งหมดหนทาง… เมื่อแขนขาสองข้างถูกจับล็อกขึง ตรึงแน่นกับพื้น… ถ่างขาแยกออกจากกันจนเห็นกลีบแคมร่องแยกปริอ้าออกจากกัน… เนื้อในสีสันสวยสดใส มีคราบน้ำขาวใสบางๆ…

"อย่า… "เสียงร้องของผู้หญิงเปลือยกาย ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อก็มีม้วนกางเกงในสีดำยัดใส่เข้าปากอย่างรวดเร็วตามด้วยเสียงหัวเราะ…

คนที่ทำก็แบบนี้ได้หาใช่ใคร นอกจากบี … นิสัยที่แก่นและห้าวออกดุๆ…

เมื่อใบหน้าถูกจับตั้งตรง มองดูเท้าที่สวมรองเท้าของหนิงขยับเข้ามาใกล้ๆ… สัมผัสเข้ากับเนินเนื้อ ปลายรองเท้าส้นสูงสัมผัสแตะโดนกลีบแคมร่องแยกทั้งสอง… มันค่อยๆมุดทะลุทะลวงเข้าไปภายในร่องแยกนั้นอย่างช้าๆ ท่ามกลางสาวตาของทุกคู่ที่กำลังจดจ้องเพ็งมองดูอยู่…

นมสองเต้าคู่งามของพี่พลอย ถูกฉันและบี ขย้ำบีบเคล้นไปมาอย่างรุนแรง จนมีรอยนิ้วมือแดงๆติดอยู่ที่บริเวณยอดอกทั้งสองข้าง… โดยที่มืออีกข้างของฉันและบี จับแยกขาทั้องสองข้างออกจากกัน…

ปลายรองเท้าส้นสูงของหนิง ที่กำลังพยายามุดเข้า ออก บริเวณยอดปลายสุด มีคราน้ำขาวใสเยิ้มติดปลายรองเท้าออกมาด้วย ทำเอาบรรยาการในตอนนั้น เต็มไปด้วยเสียงหัวเราของผู้กระทำ… ในขณะผู้ถูกกระทำ สีหน้า แววตา เยเก ส่ายหน้าไปมาเบาๆ เปล่างเสียงร้องครางกระเส่า ห้ามปรามออกมาจากริมฝีปากเป็นระยะ…

"พอแล้ว… ไม่ไหวแล้ว… โอ้ยยย ซี๊ดดดดดดด" ฉันเอามือจับ ดึงหัวนมของพี่พลอย สลับกับขยี้หัวนมนั้นรัวๆ…

ส่วนบีก็ไม่น้อยหน้า… เอาเทปใส่มาพันมัดมือพี่พลอยไข้วหลัง… พันเทบบริเวณต้นขา และจับขึงที่ละข้าง… ร่ายเปลื่อยเปล่าที่นอนดิ้นทุรนทุรายกับพื้น… บีหยิบเอามือถือขึ้นมาถ่าย เก็บภาพเหล่านั้นรัวๆ… เท้าเปลือยเปล่าของฉัน ถูกสั่งเอาไปวางทับบริเวณยอดอก โดยมีนิ้วเท้าสองข้าง พยายามคีบ หนีบ ดึงหัวนมพี่พลอยเล่นเป็นระยะ…. ทางกลางเสียงหัวเราะ ความรู้สึกสนุกตื่นเต้น สะใจขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด…

อยู่บีก็นำเท้าเปล่าอีกข้างวางลงบนใบหน้า แก้มสองข้างของพี่พลอย… ทำเอาฉันและหนิงมองหน้า อ้าปากค้าง…

"เลียนิ้วเท้าให้หน่อยสิ… คุณ ผจก."คำนี้ทำเอาบรรยาการแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว… ปลายเท้าของบีขยับเข้าไปใกล้ริมฝีปากสวยๆนั้นอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลานั้น ริมฝีปาก ปากนั้น ขยับอ้าอย่างรวดเร็ว ส่งลิ้นที่อ่อนนุ่มออกมาสัมผัสปลายเท้า ด้วยสีหน้าจำยอม....

"ดูดนิ้วเท้าให้กูด้วย…" บีพูดขึ้นต่อ ท่ามกลางสายตาทั้งสามคนที่มองมายังใบหน้าสวยงามนั้น… 

ที่กำลังตวัดลิ้นดูดเลียนิ้วเท้า อยู่จนเต็มปาก… ในขณะที่บริเวณร่องแยกที่กำลังเปียกชุ่ม กับมีนิ้วเท้า รองเท้าของหนิงสอดแทรกทะลุทะลวงแลดูเป็นเงามันวาว… ฉันและเพื่อน พากันสลับปรับเปลี่ยนต่ำแหน่ง เอาเท้ายัดร่องแยก และปากพี่พลอยจนเป็นเงา ขึ้นเงาวาว… 

หนิงก็หยิบเอาปากกาเมจิกสีดำ วาดลงบนร่างเปลือยเปล่าขาวสวยนั้น… รูปที่วาดเป็นรูปควย ตามด้วยประโยคข้อความที่หยาบคาย… อีร่าน อีกระหรี อีหน้าควย หีฟรี หีบาน ร่านควย… ฯลฯ จนเรื่อนร่างกายเปลือยเปล่าขาวสวยใส เลอะเทะเต็มไปด้วยตัวหนังสือ…

บีก็เอาปากกามาวาด ทาๆ บริเวณรอบๆหัวนมอีกข้างจนดำสนิท พร้อมกับถ่ายรูปเป็นระยะๆ ทำเอาสีหน้าแววตาผู้ถูกถ่ายแดงระเรือง… 

หลังจากนั้น หนิงก็สั่งให้พี่พลอย ที่เปลือยกายเดินไปตามส่วนต่างๆ ภายในชั้น ซ้ำยังให้ทำอะไรพิเรนทร์หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น เดินเปลือยกายลงไปยังชั้น 1 โดยใช้บันไดหนีไฟ ตลอดจนใช้ลิฟท์ขึ้นลง … โชคดีที่ตอนนั้นมันเริ่มดึกแล้วและไม่ค่อยมีผู้คนทำงานแล้วด้วย…

ทว่าน้ำเงี่ยนที่เอ่อล้นไหลทะลักเป็นทางตามขาเล็ก ขาวเรียวงามนั้น… ยิ่งตอนที่แหวกร่อง กลีบแคมหีสองข้างออกจะแลเห็นน้ำที่ฉ่ำเยิ้มทะลักเต็มร่องอยู่มากมาย…

"เงี่ยนละสิ… อีดอก" หนิงพูดขึ้น ในระหว่างที่พี่พลอย คนเปลือยกายพยักหน้า…

"กล้าเย็ดกับยามไหม?" บีพูดขึ้น ทำเอาฉันถึงกับสะดุ้ง พี่พลอยเองถึงกับส่ายหน้าไปมา บอกความหมายว่ามันนัยๆ… ไม่ๆ...

"อะไรไม่กล้าเหรอ? ร่านขนาดนี้" บีพูดเสริมต่อ

"มันไม่สกปรกไปหน่อยเหรอ" พี่พลอยพูดตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

"อี้เหี้ย… เท้าพวกกูสะอาดกว่าว่างั้นเถอะ ยังได้เย็ดมึงเลย…" คำพูดของหนึ่งทำเอาพี่พลอยหน้าซีด พูดอะไรไม่ออก…

"พวกกูอยากเห็นมึงเย็ดกับยาม!!" บีพูดต่อทำให้พี่พลอยนิ่งเงียบ ไม่พูดไม่จาอยู่ในอาการสั่นกลัวเล็กๆ

"มันจะดีเหรอ? เดียวยามเขารู้…" พี่พลอนพูดต่อ แสดงความกังวล

"มึงอายว่างั้น…" บีพูดต่อ ก่อนจะหยิบเอาผ้าและเทปกาวมาผูกปกปิดส่วนตา พร้อมพันเทปกาวทับอีกรอบๆ จนปิดสนิท…

"เรียบร้อย ไม่อาย ไม่มีคนจำหน้ามึงได้แล้ว" หนิงพูดตอบพร้อมด้วยเสียงหัวเราะ สะใจ…

ภายใต้ความเงียบสงบชั่วอึดใจ ฉัน บี หนิงมองหน้ากันและกัน ในความหมาย จะเลือยามคนไหน และยามคนไหนคือคนที่โชคดี… ก่อนที่ บีจะเป็นคนเอ่ยปากพูด ขึ้นมาเสียงดัง "จับฉลากเลือยาม" ในความเป็นจริงนั้น ยามคนที่ถูกเลือก มีการเลือก ล็อกกันไว้อยู่แล้วคะ…

"เลือก ยาม 1… 4 คนนี้" ยื่นส่งให้พี่พลอยที่กำลังยืนเปลือยกาย หัวนมสองข้างชูชันเเข็งขึ้นรูป…

ทันทีที่การเลือก ถูกหยิบสุ่มขึ้นมา… "ยามอ๊อด" เสียงของหนิงดังขึ้น ทำเอาผิวที่ราบเรียบอ่อนนุ่มของพี่พลองถึงกับขนลุกสู้สั่นไปทั่วตัว…

"ขอเปลี่ยนได้ไหม? ยามอ๊อดไม่ไหวจริงๆ" พี่พลอยพูดสบัดมือไปมาหลายสิบครั้ง และส่ายหน้าไปมา…

ในตอนนั้น หนิงและบีมองหน้าฉัน และเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า… "ได้ ให้เลือกจับอีกที่…" หนิงพูดต่อพร้อมกับยื่นส่งฉลากให้มือพี่พลอย จับอีกที… "ยามอ๊อด" หนิงพูดอ่านออกมาด้วยเสียที่ดัง ร่างเปลือยเปล่าถึงกับมีอาการขนลุกสู้สั่นออกมาอย่างเห็นได้ชัด…

ในความเป็นจริงฉลากทั้ง 4 ใบ เป็นชื่อยามอ๊อดทั้งหมด เหตุและผลที่ยามอ๊อดทำไมถึงถูกรับเลือกพิจารณา เพราะคุณงามความดีของยามอ๊อด ที่เรียกใช้ง่าย … แม้ว่าหน้าตา ผิวพรรณ รูปร่างจะแลดูน่ารังเกียจ ถึงอัปลักษณ์อยู่บ้าง…

บีเดินออกจากห้องไปได้สักพัก… ก่อนจะวกกลับเข้ามา… ทว่าไม่ได้มาคนเดียว มียามอ๊อดเดินตามหลังมาติดๆ...

ทันที่ที่ยามอ๊อด หรือ ลุงอ๊อดที่เห็นร่างเปลือยเปล่า ที่กับทอดสายตาแลมองดูตาแทบไม่กระพริบ ด้วยอาการที่เงียบสงบ และไม่พูดหรือถามอะไร… บีคงจัดการตกลงเรียบร้อยแล้ว…

ลุงอ๊อดเดินไปหยุดอยู่เบื้องหน้างร่างเปลือยเปล่า… บีก็พยักหน้าพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาให้ลุงอ๊อดเริ่มเลย… ตัวฉันเอง และหนิงเอง ตอนนั้น มันก็แบบว่ายังไงดี… มีความรู้สึกเขินอาย ท่ามกลางความอยากดูอยากรู้อยากเห็นและตื่นเต้นในสิ่งที่เห็นคะ…

ควยสีดำของลุงอ๊อด ขนาดไม่ได้ใหญ่มาก...ในสายตาของฉัน ทว่าผิวของมันกับขรุขระ แลดูน่ารังเกียจและน่ากลัว มือของพี่พลอยจับมัน ถือมันอยู่ในมือ ด้วยอาการสั่นเทา พร้อมกับรูดมันอย่างแผ่วเบาๆ… ก่อนที่บีจะเดินเข้าไปใกล้ๆ และบรรจงจัดแจงให้ใบหน้าพี่พลอย ที่เบือนหน้าหนี ขยับใบหน้าริมฝีปากที่บางเบา… อ้าปากดูดกลืนท่อนเนื้อควยนั้นเข้าปากไปอย่างช้าๆ… จนหมด…

มือของลุงอ๊อดจับที่หัวพี่พลอยเบาๆ ขยับเอวสวนเบาๆ ทามกลางใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของพวกเราทั้งสามกัน ที่กำลังดูอยู่ด้วยความสงบ พร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพ เก็บภาพเป็นระยะๆ…

ก่อนที่ร่างอรชรบอบบางขาวสวยนั้น จะถูกยกพาขึ้นมานั่งบนโต๊ะทำงาน ขาสองข้าง ถูกจับแยกถ่างออกจากกันเผยให้เห็นร่องแยก… ท่อนเนื้อควยสีดำที่แลดูอัปลักษณ์ค่อยๆมุดทะลุทะลวงล้วงล้ำเข้าไปอย่างรวดเร็วและง่ายดาย โดยมีเสียงร้องครางครวญกระเส่าอันแผ่วเบา หลุดร่วงออกมาจากริมฝีปากที่บางเบาเป็นระยะๆ ตามจังหวะเอวของลุงอ๊อด ที่กำลังโยกส่ายไปมาเป็นระยะๆ ช้าบ้าง เร็วบ้างสลับกัน สีหน้าของลุงอ๊อดเต็มไปด้วยรอยยิ้มของความสุข… ที่ได้เย็ด ที่ได้เล่นหีสวยๆแบบนี้ แถมยังได้เย็ดแบบสดๆ ทำให้ควยลุงอ๊อดลุงสู้อยู่ตลอดเวลา… 

ในระหว่างที่ลุงอ๊อดกำลังเย็ดหีพี่พลอยอยู่อย่างเมามันส์ คำถามหลายคำถามถูกตั้งขึ้นโดยผู้ชม 3 คน ที่พลัดกันแย่งถาม กระตุ้น เร้าจังหวะ ปลดปล่อยอารมณ์สัญชาติญาณดิบภายในตัวให้ฝื้นตื่นขึ้น…

"พี่ ก. เคยโดนเย็นมากี่ควยเเล้ว"

"ควยนี้ เป็นควยที่ 2 ซี๊ดดดดดด"

"เย็ดกับแฟนบ่อยไหม พี่ ก"

"ซี๊ดดดดด ไม่ได้โดนเย็ดมานนานหลายปีแล้ว… โอ้ยยยยย"

"เลิกกันนานแล้วสิ… อย่างนี้ให้ลุงอ๊อดเย็ดทุกวันเลยดีไหมคุณพี่ ก" สิ้นประโยคร่างพี่พลอยกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ท่ามกลางเสียงหายใจที่ดุดัน โอบกอดร่างลุงอ๊อดแน่น…

"ลุงอ๊อดละคะ… อยากเย็ดทุกวันไหม?" บีถามยิ้ม

"อยากเย็ดทุกวันครับ หีสวยๆแบบนี้… คนที่โดนควยต้องหน้าตาดีแน่ๆ" ลุงอ๊อดพูด

"หน้าตาดีคะ แถมร่านด้วยคะลุงอ๊อด" บีพูดต่อ

"ว่าไงคุณพี่… ให้ลุงอ๊อดเขาเย็ดทุกวันเลยดีไหม?" บีพูดพลางขยับฝ่ามือลูปไล้ใบหน้าที่สั่นเท่า… หายใจโรยริน แผ่วเบา.. โดยมีควยลุงอ๊อดอัดกระแทกร่องหีเป็นระยะๆ….

"อูยยยยย ทุกวันไม่ไหวหรอก ซี๊ดดดดด" พี่พลอยพูดตอบ ก่อนจะมีประโยคตามหลังมาอีก…

"ถ้าสัปดาห์หนึ่ง 2-3 ครั้งก็พอไหว ซี๊ดดดดดด" คำพูดนี้ทำเอาทั้งสามคนมองหน้ากัน ก่อนจะหัวเราะเสียงดังขึ้น…

"เห็นด้วยไหมคะ ลุงอ๊อด" บีพูดพลางส่งรอยยิ้มเล็กๆให้ลุงอ๊อด

ใบหน้าของลุงอ๊อดแดงกล่ำในความรู้สึกยินดี… "ลุงอยากดูหน้าตา… เมียลุงไหมคะ" หนิงเข้าร่วมวงสนทนา

"อยากเห็นสิครับ ต้องสวยแน่นอน…" ลุงอ๊อดพูดตอบ

"ใช่คะลุง…" บีพูดแทรก พลางส่งสัญญาณบอกให้ลุงอ๊อด หนิงและก็ฉัน...จับมือ รวบแขนของพี่พลอยแน่น พร้อมขยับริมฝีปากประกบปากดูดปากในทันที ที่เทปกาวกูกแกะกระซากออก...

อย่างรวดเร็ว… เผยให้เห็นใบหน้าที่แดงเรือง นัยต์ตาคลอเคล้าด้วยคราบน้ำตาบางๆ… ขนลุกสู้สั่นเทา ร่างอรชรแลดูบอบบางเกร็งและกระตุกอย่างแรง ท่ามกลางรอยยิ้ม และสะกดทุกสายตาที่มองมา… พี่พลอยหลับตาสองข้างของตัวเองเป็นระยะๆ ในขณะที่ควยลุงอ๊อดอัดกระแทกร่างบอบบางจนสั่นไหว… เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องกังวานไม่ขาดสาย… ตับๆๆ

ก่อนที่ลุงอ๊อดจะเป่ลงเสียงร้องครางครวญออกมา… ร่างกำยำนั้นค่อยๆหยุดนิ่ง แน่นิ่งกับที… ท่ามกลางความเงียบสงบที่กำลังจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า…

ควยของลุงอ๊อดค่อยๆ ถอยออกจากร่องแยก… เก็บกลับเข้าที่ ภายในร่องแยกทีกำลังเปียกชุ่มฉ่ำด้วยน้ำสีขาว ขุ่น ที่ไหลเอ่อทะลักทะลวงออกมาอย่างมากมาย… 

ในขณะที่ลุงอ๊อดกำลังจะจากไป หนิงยื่น กางเกงในและเสื้อในของพี่พลอยส่งมอบให้กับลุงอ๊อด ก่อนที่ลุงอ๊อดจะทอดสายตาแลดูร่างอรชรบอบบาง ที่กำลังนอนหายใจอย่างแผ่วเบาโรยรินด้วยความรู้สึกที่มากมาย…

"ดีใจไหมคุณพี่?... เมียยาม" บีพูดพร้อมเอามือไปจับขย้ำหน้าอกแรงๆ

"ต่อไปนี้ต้องเย็ดกับลุงอ๊อดบ่อยๆนะ" หนิงพูดพลางเอามือลูบไล้ใบหน้า

"ต่อไปนี้หามใส้ชุดชั้นในมาทำงาน โดยเฉพาะเสื้อใน ห้ามใส่" บีพูดออกคำสั่ง…

"นี้เสื้อผ้า...และรูปถ่ายบางส่วน" หนิงพูดทำเอาพี่พลอยหลับตา กำมือแน่น ในความหมายที่หลากหลาย…

… … … 

วันวานที่แลดูสงบและเป็นปกติสุข ทว่าชีวิตของพี่พลอย กลับแปรเปลี่ยน เปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยชนิดที่ว่า … คิดไม่ถึง… !!!