แผลเป็น #4

 แผลเป็น #4

/* ลุงยามลูบไล้ผิวกาย จับแขนสองข้างของฉันไขว้หลัง… เสียงที่ดัง… ฉันตกใจ ฉันถูกใส่กุญแจมือ…

"คุณนุชถูกจับแล้ว… ในข้อหาร่านเกินไป" ฉันเงยหน้า มองใบหน้าลุงยาม กระพริบตาปริบๆ ช้าๆ อย่างมึน งง… */

ทว่าไม่ได้พูดอะไร ก้มหน้า ก้มตา ดูดเลียควยลุงยามอย่างรวดเร็ว เพราะสถานที่ เวลา ในสภาพการเช่นนี้ ถ้ามีคนอื่นๆ มาพบเจอ หรือเห็นฉันกับลุงยามในสภาพเช่นนี้เข้า ฉันคงได้ถูกนำไปเล่า นินทา ปากต่อปาก หรือพูดอีกความหนึ่ง จะเอาหน้าไปไว้ไหน?...

ร่างของลุงยามเริ่มแข็งเกร็งเสียวซ่าน จากลิ้นที่รัวเร็ว พลิ้วไหวไปมาของฉัน… เสียงโทรศัพท์ มือถือของฉันก็ดังขึ้น… ฉันที่ถูกจับใส่กุญแจมือ ไม่สามารถกดรับได้ ทำได้เพียงมองดูสายที่โทรเข้ามา ปรากฎว่าเป็นสายของริน ที่โทรมาทางไลน์…

ฉันเลยบอกให้ลุงยามกดรับให้ฉัน ฉันที่ถูกใส่กุญแจมือ ไม่สะดวก…

"ถ่ายรูปยัง ส่งมาดูด้วย" เสียงของรินที่ดังขึ้น 

"ถ่ายไม่ได้แล้ว… ถูกลุงยามจับใส่กุญแจมืออยู่…" ฉันตอบพลางหันหลัง แสดงมือที่ถูกใส่กุญแจมือ ราวกับว่าคนในมือถือจะเห็นสิ่งที่ฉันนำเสนอ

"อ้าว!!... อยู่กับลุง… เหรอกำลังจะเย็ดกันเหรอ? งั้นขอคุยกับลุงหน่อย" รินพูดขึ้น ทำเอาฉันหันหน้าไปมองหน้าลุง ส่ายหน้าไปมา ส่งสัญญาณว่าไม่ๆ…

"มีอะไรเหรอ?" ลุงพูดขึ้นทำเอาฉันร้อง…

"ช่วยถ่ายรูปพี่นุช… คนที่ถูกใส่กุญแจมือให้รินคะลุง" รินพูด ด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

"มือถือรุ่นนี้ ลุงใช้ไม่เป็น" ลุงยามพูดตอบทำเอาฉันใจชื่น ดีใจ…

"งั้นหนูคอลวิดีโอไป ลุงช่วยกดรับให้ด้วยแล้วกันคะ" สิ้นเสียง มือถือถูกว่างสาย และโทรมาใหม่อย่างรวดเร็ว…

ฉันถูกลุงยามหักหลัง ซ้ำยังวิดีโอคอล ให้รินดูฉัน ดูฉันที่กำลังก้มหน้า ดูดเลียควยของลุงยาม ในชุดวันเกิด อยู่ภายในตึกอาคารที่จอดรถ…

หูของฉันอื้ออึง… ตื่นตระหนก เฝ้าระวังอยู่ตลอดเวลา ที่มีเสียงรถกำลังวิ่ง ขับผ่าน ขึ้น - ลง… ฉันส่งสัญญาณวิงวอนด้วยสายตา บอกลุงยามเป็นนัยๆ ว่าพอแล้ว… 

ทว่าลุงยามกลับไม่ได้สังเกตเห็น ซ้ำยังขยับเอว ซอยเอวอย่างช้าๆ สาวท่อนเนื้อควย อัด กระแทก กดใส่ริมฝีปากอันเปราะบาง อ่อนนุ่มของฉันรัวๆ ทำเอาฉันสำลัก อยู่หลายครั้ง… 

ก่อนที่ลุงยามกำลังใกล้จะเสร็จ น้ำกำลังใกล้แตก ลุงยามผลักใบหน้าฉันออก เอามืออีกข้างจับ รูดท่อนเนื้อควย ขึ้นลงรัวๆ ปล่อยน้ำควย ขาวขุ่น ราด รด ลงบนเส้นผม หัว หน้าผาก คิ้ว ตา จมูก ปาก แก้ม และตามลำคอ จนถึงร่องอกของฉัน…

ฉันในเวลานั้น มีอีกความรู้สึกที่เสียดาย ที่ไม่ได้ ดูด กลืน กินน้ำควยของลุงยาม ซ้ำยัง ไม่ได้ถูกลุงยามจับเย็ดเลย ทั้งที่ฉันเอง ในเวลานั้น ก็กำลังเงี่ยนอยู่เหมือนกัน…

"ลุงคะ รินอยากเห็นพี่นุชเย็ดกับหมา ตัวนั้นอีกครั้งคะ" คำพูดของริน น้ำเสียงที่ออดอ้อน … ทำให้ฉันที่ถูกใส่กุญแจมืออยู่ ไม่สามารถพูด กล่าวปฎิเสธได้… หนึ่งในเหตุผลนั้น ฉันกำลังเงี่ยนด้วย… และความรู้สึกที่ถูกทำให้ตกต่ำ อับอายนั้น ทำให้ฉันจมปรัก ดำดิ่งไปกับความตื่นเต้น…

ลุงยามนำเสื้อคลุมมาสวมใส่ทับร่างเปลือยเปล่าของฉัน ก่อนเดินนำหน้าฉันไปอย่างไม่รีบ ไม่เร่งมากนัก ตามทางเดินที่เงียบ บรรยากาศชวนให้ขนลุกสู้ตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา…

ฉันที่เดินเท้าเปล่า ก้าวเท้าเดินอย่างอผ่วเบา พลางกวาดสายตามองดูบรรยากาศโดยรอบ สิ่งที่อยู่ในหัวของฉัน ที่ฉันกำลังคิด ภาวนา ขออย่าให้มีคนพบเห็นฉันในสภาพเช่นนี้เลย… หรือถ้ามองในมุมคนปกติทั่วไป ที่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาคงไม่เสียงทำเรื่อง หวาดเสียว น่าอับอาย อะไรพรรค์นี้

ทว่าฉัน กลับมองต่างมันออกไป ฉันรู้สึก สนุก และตื่นเต้นกับมัน แม้ว่ามันจะเสียง และหน้าอับอายก็ตามที่… 

จุดหมายปลายทาง คือใต้อาคาร ตึกเก่าหลังหนึ่ง ที่เป็นที่ประจำของฉันกับสามีสี่ขาหน้าขน…

ทันทีที่ไปถึง สามีสี่ขาพบเจอฉัน มันดีใจใหญ่ วิ่งเขามาหาฉัน พลางยืนสองขา ยื่นสองขาหน้ามาสัมผัสผิวกายฉัน ลิ้นที่ยาว และกำลังเปียกชุ่ม ตวัดกวัดแกว่งไปมา ตามส่วนต่างๆ ผิวกายของฉัน…

ปกติสนามรัก บำเรอกามของฉันมักจะเป็นใต้ตึก ที่ค่อนข้างมิดชิด ทว่าครั้งนี้ต่างออกไป ที่ที่ลุงยามจัดให้ฉัน มันเป็นอีกด้านของตึก มันเป็นซอกทางแคบๆ ไม่มีคน หรือใครเดินมา เพียงแต่ว่ามันสว่างกว่ามาก ยิ่งมองไปยังอีกฝากของกำแพง จะมีตึกที่กำลังก่อสร้างอยู่ไม่ไกลนัก… ซ้ำยังมีตึกแถวเก่า เหมือนจะไม่มีคนอาศัย… ถ้ามีคนอาศัยอยู่ เปิดหน้าต่างออกมา หรือเดินออกมาตากผ้าบนดาดฟ้า ฉันมั่นใจว่าเห็นฉันเย็ดกับหมาแน่ๆ… 

บรรยากาศชวนให้ขนลุกสู้สั่นไหว หัวใจของฉันเต้นรัว มองหน้าลุงยามอย่างเขินอาย แม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกก็ตามที แต่นี้เป็นครั้งแรกของฉัน ที่ต้องมาบำเรอกาม เป็นหมาตัวเมีย เย็ดกับสามีสี่ขาในเวลาใกล้พักเที่ยง…

ฉันเดินไปหยุดอยู่บนเศษกล่องกระดาษที่ถูกพับเป็นเสื่อ ที่นอนสนามรบเฉพาะกิจ ใบหน้าของฉันวางทาบ นาบไปกับกระดาษ โดยยกก้นล่อยเด่น ในท่าเตรียมพร้อมรับการกระแทก โดยมีสามีสี่ขา กำลังกระดิก กวัดแกว่งหางส่ายสะบัดไปมา เดิน วก วนไปมารอบๆเรื่อนร่าง ผิวกายของฉัน...

ใบหน้าของฉันแดงเรือง ร้อนผ่าว ขาสองข้างแยกถ่าง ปรับระดับท้วงท่าให้เหมาะสม สอดคล้องกัน ในความสนิทสนมและคุ้นเคยกัน… ส่ายก้นรอนไปมาเบาๆอย่างเชื้อเชิญ ในเวลานั้น สามีสี่ขารีบกระโดดขึ้นคร่อม ขาสองข้างจับ รัดเอวของฉัน เอวที่พลิ้วไหว กระหน่ำซอย… 

ยามเมื่อควยสัมผัสกับร่องสวาท หีของฉัน ท่ามกลางความเสียวซ่านที่กลัดมัน พร้อมคลุ้มคลั่ง ฉันขยับสะโพก โยกคอนสลัดให้สามีสี่ขาของฉันร่วงตกลง… เหตุที่ฉันเลือกทำเช่นนี้ เพราะฉันต้องการให้สามีสี่ขาของฉัน ขึ้นคร่อม และกระหน่ำควยซอยกับร่องหีของฉันนานๆ… 

ความสนุก ตื่นเต้น เสียวซ่าน ทำให้น้ำเงี่ยนของฉันไหลเยิ้ม ลงตามต้นขาขาวๆ เนียนนุ่ม สวนงาม… ยามที่ที่ฉันอดทน อดกลั้น ต่อความสุข เสียวซ่านไม่ไหว? ฉันปล่อยให้สามี สี่ขาหน้าขน ขึ้นคร่อม กระหน่ำท่อนเนื้อควยอัดใส่ร่องหีอันเปียกชุ่มฉ่ำเยิ้มของฉันรัวๆ บรรยากาศ รสชาติของการถูกพัฒนาการ ยากต่อการได้รับอิสระภาพ ฉันที่กำลังเปลือยกายติดเป้งอยู่กับหมา หันไปมองดูมือถือของฉัน ในมือของลุงยาม ฉันได้ยินรินพูดกับลุงยาม…

"ช่างเป็นหมาตัวเมียที่สวยจริงๆนะลุง" ฉันถึงกับหลับตา หลีกลี้หนี้ความอับอาย ความสุขของการถูกกระทำย่ำยี ให้ตกต่ำไร้ค่า มันทำให้เนื้อตัวฉันสั่นไหวเกร็งเป็นระยะๆ ก่อนที่วิทยุลุงยามจะดังขึ้น… เป็นเวลาเดียวกันที่การสื่อสารระหว่างฉันกับรินยุติ สิ้นสุดลง ลุงยามเดินไปทำหน้าที่ของลุงยาม ส่วนฉัน เป็นหมาตัวเมียที่ถูกลืม ตัวฉันก็ลืม...กุญแจมือยังไม่ถูกไขออก … 

สถานะการบีบบังคับทำให้ฉันไม่สามารถไปไหนมาไหนได้สะดวก แม้แต่จะหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาห่ม คลุมทับร่างอรชรยังไม่ได้… มือถือก็อยู่ในกระเป๋าเสื้อคลุม ถูกแขวนบนลวดอีก…

ในเวลาดังกล่าวฉันรับรู้ถึงความซวยที่กำลังมาเยือน ฉันต้องวิ่งหาที่หลบ กำบัง เรือนร่างผิวกายของฉันอย่างทุลักทุเล… จริงอยู่ที่ บริเวณที่ฉันอยู่ไม่มีคนผ่านทางมา แต่ฉันที่มองเห็นคน ก็อดที่จะกลัวไม่ได้… ทำให้ฉัน เผลอวิ่งไปชนเข้ากับอะไรๆ ต่ออะไรมากมาย ซ้ำยังเผลอเอาเท้าไปเกี่ยวกับเศษไม้ จนหกล้มลง…

สภาพของฉัน ไม่ต่างจากนางฟ้าที่กำลังร่วงหล่น ตกลงมาสู่...อยู่ในถังขยะเปียก… ทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี … ทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองยังตึกเก่าที่คิดว่าน่าจะไม่มีคนพักอาศัย… ตามคำบอกเล่าของลุงยาม...

ทำเอาใบหน้าของฉันร้อนผ่าว วูบวาบ… ยืนแข็งเกร็ง นิ่ง กระพริบตาปริบๆ ราวกับเด็กน้อยที่ถูกดุ จนไม่กล้าขยับ… ผู้หญิงคนหนึ่งอายุน่าจะอ่อนกว่าฉัน มองดูฉัน ใบหน้ามีรอยยิ้มเยาะเล็กๆ… ทว่าด้านหลังของผู้หญิง เหมือนมีชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่ง ไม่ทราบจำนวน กำลังรื้อ ขนสิ่งของอะไรบางอย่าง…

ฉันกวาดสายตาขึ้น ลง สลับกับกวาดสายตามองดูรอบๆ ทุกครั้งที่ฉันเงยหน้าขึ้นมามอง ฉันจะเห็นผู้หญิงคนดังกล่าว ยังคงยืนมองดูฉันอยู่ตลอดเวลา…

ฉันที่ต้องตกอยู่ในสายตา ของคนที่ไม่รู้จัก ซ้ำยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มากนัก ฉันไม่รู้ความต้องการของผู้หญิงคนดังกล่าว จะมีก็เพียงแต่แอบชำเรืองมองเป็นระยะๆ ที่ฉันหลบซ่อนตัว ในขณะที่เวลา ล่วงเลย ก้าวเดินไปอย่างช้าๆ…

ฉันเริ่มมีอาการวิตก และเป็นกังวลมากขึ้น … ในขณะเดียวกันก็รู้สึกอาย ตื่นเต้นแปลกๆ ใบหน้าของฉันเริ่มร้อนผ่าวอย่างรุนแรง อยู่ตลอดเวลา…

ฉันไม่รู้ว่าจะใช้คำอธิบายในสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ให้เข้าใจได้เช่นไร? ทว่าสิ่งที่อาจจะทำให้เพื่อนๆ ในที่นี้ ได้อ่าน ให้เข้าใจง่ายคือ… ฉันถูกแบล็คเมล์ จากกลุ่มคน กลุ่มหนึ่ง…

ฉันที่กำลังหลบซ่อนตัว เพื่อรอให้ลุงยามกลับมาไขกุญแจมือ ปลดกุญแจมือให้กับฉัน ทว่าในเวลานั้น กลับมีกลุ่มคน กลุ่มหนึ่ง เดินตรงเข้ามายังบริเวณที่ฉันหลบซ่อนพลางตัวอยู่…

มันเกิดขึ้นเร็วมาก ฉันแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไปว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรในลักษณะนี้… อยู่ๆได้กลุ่มผู้หญิง มีจำนวน 4 คน เดินตรงเข้ามาพบเห็นฉันเข้า จะเรียกว่าบังเอิญ  หรือจงใจ กลั่นแกล้งฉัน... …

ฉันที่ถูกจับได้ ในสภาพนั้น บอกตามตรงเลยว่า อายมาก อายจนอยากเอาหน้ามุดดิน แทรกแผ่นดินหนี… แขนสองข้างถูกใส่กุญแจมือ จับไขว้หลัง เนื้อตัวปราศจากเสื้อผ้า แม้แต่รองเท้าก็ยังไม่ได้ใส่… ทำให้ฉันที่ถูกจับในสภาพนั้น อายจนไม่รู้จะทำยังไง? พยายามก้มหน้า เบือนหน้าหนี ไม่กล้ามองหน้า สบตา กับกลุ่มคนเหล่านั้น เนื้อตัวมีอาการสั่นไหวอย่างรุนแรง…

"เงยหน้าขึ้น… เงยหน้าขึ้น" เสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังพูดบอกฉัน พลางมีมือ จากไหนไม่รู้ยื่นมากำผมที่ยาวสวยของฉัน แรงกระซากดึงผมที่ยาวสวยของฉันไปทางด้านหลัง… ทำให้ฉันเงยหน้าขึ้น ...อย่างรุนแรงทำเอาฉันรู้สึกเจ็บ…

ฉันรู้สึกอายจนชา สั่นไปทั่วทั้งตัว ฝ่ามือ ไม่รู้มาจากไหน? แตะสัมผัสโดนใบหน้าของฉันดัง เปรี๊ยะๆ เป็นระยะๆ ซ้ำยังมีเสียงพูดคุย ต่อว่า ด่าทอ อย่างหยาบคาย … มือทียื่นออกมาจับ ขย้ำหน้าอกของฉันอย่างรุนแรง รัวๆ บางครั้งฉันรู้สึกว่ามีปลายเล็บจิกลงบนผิวกาย เนื้อหัวนมของฉัน… มันให้ความรู้สึก เจ็บ แสบ จี๊ดๆ…

ร่างอรชรบอบบางของฉันบิดงอเป็นกุ้ง… จากเท้าของใครบางคน ที่กำลังเตะ ถีบ อยู่หลาย ต่อหลายครั้ง… ใบหน้าของฉันแดงเรือง น้ำตาคลอใหลออกมาอาบแก้มสองข้าง...

"เจาะหัวนม เจาะหีด้วย"

"ไปทำอะไรมา… หีถึงได้หีบานขนาดนี้" เสียงที่พูดดังขึ้น.. ทำเอาร่างของฉันยิ่งสั่นไหว เสียงหัวเราะที่ก้องดัง ทำเอาฉันนิ่งเงียบ

"ยิ้มหน่อยเร็ว..." เสียงอีกคนพูดขึ้น ทำเอาฉันรีบก้มหน้า หนีกล้องถ่ายรูป…

ความรู้สึกอาย อับอายจนชาสั่นไหวไปทั่วทั้งตัว ถูกจับ บังคับให้ถ่ายรูปต่างๆมากมาย… ฉันในเวลานั้น ไม่ต่างอะไรจากสิ่งของ หรือของเล่น สำหรับระบายอารมณ์ ให้กับกลุ่มคนเหล่านั้น... 

ฉันถูกฟาด เฆี่ยนตี อย่างรุนแรง จนผิวกายแตกยับ … มันให้ความรู้สึกเจ็บปวด แสบ ร้อนไปทั่วทั้งผิวกาย… ร่างอนชรบอบบางขาวสวยของฉันในเวลานี้ ไม่ต่างอะไรกับผ้าขาว ที่ถูกนำไปเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ เก้าอี้ พื้นสกปรก…

หนึ่งในคนเหล่านั้น เล่นหยดน้ำยานวด สำหรับสูดดม ลงบน บาดแผล หัวนม ตลอดจนร่องหีของฉัน ทำให้เกิดอาการแสบร้อน ดิ้นพล่าน ไม่ต่างจากปลาที่ถูกทุบหัว…

ฉันเปล่งเสียงร้อง ครางคลอระงมออกมาอย่างเจ็บปวด… โดยที่ปากของฉัน มีผ้าบางอย่างมัดปิดปากของฉันแน่น…

มีข้อความ คำหยาบมากมายถูกเขียนลงบนผิวกายของฉัน … ก่อนที่คนกลุ่มนี้จะจากไป ยังกำชับฉันเอาไว้ ...ถ้าไม่อยากให้รูปเหล่านี้หลุดไป ให้ฉันเชื่อฟังและทำตัวดีๆ…

ฉันถูกจับยัดใส่ถุงขยะสีดำใบใหญ่ ไม่ต่างอะไรจากขยะเปียก… เนื้อตัวสกปรกมอมแมม ซ้ำยังมีร่องรอย พกช้ำต่างๆมากมาย ตามเนื้อตัว … 

ลุงยามมาพบฉัน ปลุกฉัน ไขกุญแจมือให้กับฉัน เวลาในตอนนั้น น่าจะประมาณ เกือบบ่ายสามโมงได้… ฉันในตอนนั้น มีอาการเหม่อลอย คล้ายคนไม่ได้สติ ผลของการถูกรุมทำร้าย…

ฉันที่ตรงกลับคอนโด เห็นสภาพเนื้อตัวของตัวเอง เต็มไปด้วยรอย พกซ้ำต่างๆมากมายตามเนื้อตัว ผิวกายที่แตก... ตลอดจนใบหน้าสะสวยของฉันบวมเปล่ง ….

บทเรียนราคาแพง ที่ฉันต้องจ่ายต้องพบเจอ และก้าวข้าม..ฉันถูกกลุ่มคนเหล่านี้ ข่มขู่ บังคับ ให้กายเป็นของเล่น อยู่ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เรียกว่า "ยุคมืดดำ" ของฉันเลยก็ว่าได้…

เมื่อวันเวลาผ่านไป รอยพกซ้ำต่างๆ ตามผิวกายเริ่มจางหาย...ฉันถูกกลุ่มคนเหล่านั้น มาดักรอพบเจอฉัน ที่บริษัทที่ฉันทำงาน ช่วงเวลาเลิกงาน… ทันทีที่คนเหล่านั้น พบเห็นฉัน เดินตรงเข้ามาหาฉัน เรียกชื่อฉัน ให้หยุดรอ เดินมาหยุดยืนอยู่ที่เบื้องหน้าของฉัน …

ผู้หญิงผิวขาว รูปร่าง หน้าตาค่อนข้างดี แต่งตัวเรียบร้อย เหมือนคนทำงานออฟฟิศ … ฉันยิ้มทักทายอย่างเป็นกันเอง เข้าใจว่า เป็นคนรู้จัก… ผู้หญิงคนดังกล่าวยิ้มตอบพล่างยื่นซองกระดาษให้กับฉัน …

ทันที ที่ฉันก้มหน้า ล้วงหยิบขึ้นมาดู… ฉันถึงกับอ้าปากค้าง ยืนตัวแข็ง พูดอะไรไม่ออก … ผู้หญิงคนดังกล่าว ยื่นมือมาจับที่ข้อมือของฉัน พาฉันเดินไปยังรถเก๋งคันหนึ่ง ที่จอดอยู่ในช่องลูกค้า…

"แบรนด์เนมทั้งตัว… จำแทบไม่ได้" เสียงของคนที่นั่งอยู่ในรถเก๋งทักทายฉัน…

"ต้องการอะไร? เงินใช่ไหม?" คำถามที่ออกจากปากของฉัน พลางหยิบกระเป๋าเงินขึ้นมาเตรียมจ่ายให้ ...

คนเหล่านั้นยิ้ม หัวเราะเบาๆ มองมาที่ฉัน ก่อนตอบ… ไม่ใช่ฉันไม่รู้ พียงแต่ภายในส่วนลึก ฉันปฎิเสธความจริงที่ว่านี้เท่านั้น…

"ถอดเสื้อผ้าออกแล้วขึ้นรถ ถ้าไม่อยากให้รูปภาพเหล่านี้กระจายเกลื่อนบริเวณนี้" คำพูดของผู้หญิงคนหนึ่งทำเอาฉันยืนนิ่งเงียบไป…

"ไม่ถอดได้ไหม ฉันยอมไปด้วยแล้ว" ฉันพูดตอบพลางขยับเข้าไปยืนชิดประตูรถ

"ต้องถอดเท่านั้น ไม่งั้นก็ไม่ต้องคุย" ผู้หญิงคนเดิมพูด ทำเอาฉันนิ่งค้าง กวาดสายตามองไปรอบๆ 

เมื่อกวาดสายตามองไปรอบๆ … ฉันค่อยๆถอดเสื้อผ้า ชุดชั้นใน และกระโปรง ตลอดจนกางเกงในออกอย่างรวดเร็ว ก่อนทรุดตัวลงไปนั่งขดกับพื้น…

ปกติฉันไม่ค่อยได้สวมใส่ชุดชั้นใน ทว่าวันนี้ ฉันต้องเดินทางไปธนาคารเพื่อติดต่อทำธุรกรรมต่างๆให้กับบริษัทที่ฉันทำงานให้ด้วยตัวเอง…

"ถอดรองเท้าออกด้วย… กระเป๋า นาฬิกา กำไร…" ที่ฉันสวมใส่ติดตัว ถูกถอด นำออกจนหมด เหลือเพียงตัวเปลือยเปล่า

"เช็ดหน้าด้วย" ผู้หญิงอีกคนพูด พร้อมยื่นผ้าเปียกให้ฉันเช็ดล้างหน้าออกจนหมด…

ประตูรถถูกเปิดออก ฉันถูกผลักให้เข้าไปอยู่ภายในรถอย่างรวดเร็ว… ฉันมองเห็นประตูรถของฉันถูกเปิดออก และปิดล็อกอย่างรวดเร็ว… ก่อนที่รถจะขับ เคลื่อนที่ออกไป โดยนำกุญแจรถของฉัน ฝากทิ้งเอาไว้กับยาม…

ภายในรถ ฉันถูกจับขย้ำหน้าอกขาวๆของฉันรัวๆ… ใดยที่ใบหน้าของฉันถูก หนึ่งในจำนวนนั้น แต่งหน้าให้กับฉัน บางคนก็เอาปากกาเมจิกขึ้นมา เขียนข้อความต่างๆ มากมายลงบนผิวกายของฉัน…

สภาพหน้าตา ทรงผมของฉัน ที่ถูกแต่งแต้ม เติมแต่งจนเสร็จเรียบร้อย ไม่ต่างอะไรจากคนบ้า ที่สติไม่ดี ยิ่งสวมใส่เสื้อผ้า เนื้อผ้าสกปรก ขาดๆ เก่าๆ ยิ่งแลดูคล้ายคนเร่ร่อน จรจัด…

พอรถวิ่งไปได้สักพักใหญ่ๆ ฉันถูกจับมัดแขนมือ มือไขว้หลัง ขาสองข้างถูกจับแยกถ่างออกจากกัน… ในระหว่างนั้น ฉันเห็นหนึ่งในคนเหล่านั้น หยิบนำเอาหมูยอออกมาจากถุงพลาสติกใบหนึ่ง แกะฉีกมันออก ก่อนนำเอาหมูยอที่ว่า มาถูไถ่ร่องหีของฉันขึ้นๆ ลงๆ อย่างช้าๆ นานหลายครั้ง และค่อยๆบรรจงกดมัน ให้มุดจมหายเข้าไปในร่องหีของฉันอย่างช้าๆ…

ร่างอรชรบอบบางสั่นไหว เกร็ง ขณะที่แท่งหมูยอมุดทะลวงผ่านเข้าไปในร่องหีของฉัน… มือคนที่จับแท่งหมูยอเริ่มขยับเข้า ออก หีของฉันอย่างช้าๆ ทำเอาฉันรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา เผลอตัวเปล่งเสียงร้องครางครวญกระเส่า ตามจังหวะแท่งหมูยอ ที่เลื่อนขยับเข้าออก…

"เงี่ยนละสิ… อร่อยกว่าควยหมาไหม?" คำพูดที่ดังขึ้น ทำเอาฉันนิ่งเงียบไม่ได้ตอบคำถาม ยิ่งแท่งหมูยอขยับเร็วแรง ร่างอรชรของฉันยิ่งไหวเกร็ง หายใจเข้า ออก หอบรัวๆ …

"พอแล้ว…" เสียงที่ดังขึ้น ในระหว่างที่ร่างของฉันไหวเกร็ง ใกล้เสร็จ… เสียงหายใจที่บากยาว บกบอกว่าเสียดาย… แท่งหมูยอถูกนำออกไปจากร่องหีฉันอย่างรวดเร็ว แท่งหมูยอมีคราบน้ำใสๆ ติดอยู่เป็นทาง ถูกนำมายัดใส่ปากของฉันอย่างรวดเร็ว…

"กินเข้าไป… กินให้หมด…" คำพูดที่ดังขึ้น พร้อมเสียงหัวเราะ ฉันขยับริมฝีปาก กัดมันอย่างช้าๆ ค่อยๆเคี้ยว กลืนกินมันลงท้องไปอย่างไม่เต็มใจนัก...

"ต่อไปก็… " เสียงที่ดังขึ้น พร้อมชูสิ่งที่อยู่ในมือขึ้นมา แตงกวาขนาดค่อนข้างใหญ่ ผิวเนื้อแลดูขรุขระ… ค่อยๆถูกนำมาวางทาบ บ่งบอกขนาดความยาวของมัน ก่อนที่มันจะค่อยๆ มุดทะลวงล้วงล้ำเข้ามาภายในร่องสวาทหีของฉัน ท่ามกลางสายตาคนอื่นๆ ภายในรถ ที่ส่งเสียงหัวเราะสนุกสนานออกมาอย่างสะใจ…

แตงกวาเริ่มขยับเข้าๆออกๆ ร่องสวาทหีของฉัน ตามจังหวะแรงมือ ที่จับโยกเข้าออกหีฉันรัวๆ มันให้ความรู้สึกเสียวซ่านแปลกๆ จนน้ำเงี่ยนของฉันเอ่อทะลัก ทำให้แตงกวาลื่นไหลไปมาอย่างคล่องตัว …

"พอแล้ว… " คำพูดที่ดังขึ้น ทำเอาฉันที่กำลังเสียวซ่านเพลิดเพลินซะงักค้าง… แตงกวาถูกโยนทิ้งออกนอกตัวรถไป…

"ต้องสิ่งนี้… เอาอันไหนดี? ให้เลือก?" เสียงที่ดังขึ้น พร้อมชูสิ่งของที่อยู่ในมือทั้งสองข้าง ฉันมองดูมัน ด้วยความรู้สึกที่สับสน ไม่ว่าจะเลือกอย่างไหน หีของฉันก็ต้องถูกขยาย…

ฉันที่ไม่ได้เลือก ถูกกลุ่มคนในจำนวนนั้นเลือกให้ฉันทั้งสองอัน… สากตีพริก ที่ทำจากไม้ ขนาดเท่าแขนคนได้… มีถุงมือยาง สวมครอบทับอีกชั้น ค่อยๆ มุดทะลวงล้วงลำเข้ามาภายในร่องหีของฉัน ร่างอรชรบอบบางของฉัน ค่อยๆ ขยับถอยหนี… 

ทว่าถอยหนียังไงก็ไม่พ้นเมื่อถูกจับมัดขึง ตรึงอยู่อย่างนั้น ทันทีที่สากไม้มุดทะลวงล้วงล้ำเข้ามาภายในหีของฉัน พร้อมความรู้สึกคับแน่น แน่นแข็ง ร่างของฉันเริ่มแข็งเกร็ง ตามจังหวะที่สากไม้ขยับเข้าๆออกหีของฉัน ...

ฉันแลเห็นกลีบแคมหีสองข้าง ของฉัน ขยับเข้า ออก ตามจังหวะที่สากเคลื่อนที่เข้าออก…

"หีบาน พังหมดละมังพวกมึง?" เสียงคนขับพูดขึ้น

"... แต่กูอยากให้หีมันบาน ให้นมมันยานมากกว่านี้" เสียงอีกคนที่พูดตอบออกไปอย่างไม่เกรงใจฉัน เจ้าของหี…

"ใครบอกให้มันใฝ่ต่ำ ทำตัวสกปรก เย็ดกับหมา" หญิงคนเดิมพูดตอบ

"ก็มันร่านควยไงมึง" คำตอบที่ดังขึ้น ทำให้คนอื่นหัวเราะ ออกมาอย่างสนุกสนาน...

โดยที่ฉันไม่ได้พูดตอบอะไร นอกจากหลับตาหันหน้าไปอีกด้าน หลีกลี้นี้ความจริง ที่แสนน่าอาย… ปล่อยให้กลีบแคมหี รับแรงอัดกระแทกจากสากไม้รัวๆ มือของข้างที่ไขว้หลัง กำมือแน่น เปล่งเสียงร้องครางอู้ๆผ่านลำคอ…

นมสองเต้าถูกจับบีบ ขยี้อย่างรุนแรง… ร่างอรชรบอบบางของฉันเริ่มไหวเกร็ง ตามด้วยเสียงหายใจที่เหนื่อยหอบอย่างรุนแรง…

สากไม้ถูกดึงออกไปจากร่องหีของฉันอย่างรุนแรง รวดเร็ว ทำเอาหีของฉันกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ในความเสียดาย… ที่แสนจะทรมาน…

"เงี่ยนมากละสิ อีดอก" หนึ่งในนั้น ที่เห็นเหตุการณ์พูดขึ้น พลางเอาฝ่ามือตบที่แก้มของฉันรัวๆ เปรี๊ยะๆๆๆ…

"เอาสากหินมามึง…" เสียงที่ดังขึ้นอีกครั้ง โดยมีเรือนร่าง อรชรบอบบางของฉันเป็นศูนย์กลาง ฉันถูกจับแยกขา ถ่างขาออกอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้ ฉันแลเห็นสากหินที่ใหญ่กว่าสากไม้ ซ้ำยังหนักกว่า…

ร่องหีของฉันถูกจับยกลอยขึ้น ใบหน้าของฉันเลื่อนต่ำลงไป มีเท้าของคนหนึ่งในนั้นเหยียบลงบนหัวของฉัน… เป็นเวลาเดียวกันที่สากหินขยับเข้าออกหีของฉันรัวแรง… ความรู้สึกเจ็บ ปวด เสียวซ่านแปลกๆ รสชาติการถูกพันธนาการขึงตรึงขัดขืนอะไรไม่ได้…

ร่างของฉันบิดงอ น้ำแตกออกมาอย่างรุนแรง ฉันรู้ว่ามีฝ่ามือ ตบฟาดลงบนหน้าอกของฉันรัวๆ ให้ความรู้สึกเจ็บจี๊ด แปลกๆ…

ฉันเริ่มเสร็จน้ำแตกกับสากหินรัวๆ ติดต่อกัน หลายครั้ง ก่อนที่สากนั้นจะถูกนำออกไป เปลี่ยนเป็นรองเท้าส้นสูงที่ฉันสวมใส่ทำงานในวันนี้แทน…

ฉันไม่เคยนึกคิดมาก่อนว่า ตัวฉันเอง จะต้องมาเสียตัวให้กับรองเท้าของตัวเอง… ในระหว่างนั้น มีรองเท้าแตะคู่หนึ่งถูกหยิบขึ้นมา ตบฟาดลงที่ใบหน้า ตามตัวของฉันรัวๆ …

ทำให้น้ำตาฉันไหลริน อาบแก้ม เนื้อตัวมีรอยแดงๆ ขึ้นเต็มหมด… ในขณะที่รถยังคงเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆ ตลอดทาง มีจอดแวะถามทางเป็นระยะๆ…

ทำให้ฉันที่ตกอยู่ในสภาพนั้น ได้รับความอับอาย จากสายตาที่ทอดมองมายังฉัน…

ภายในบ้านหลังหนึ่ง ในซอยแห่งหนึ่ง ที่แลดูปกติ ฉันที่ถูกพาเข้าบ้านไปในสภาพเนื้อตัวเปลือยเปล่า แขนสองข้างถูกจับมัด ไขว้หลัง… ฉันต้องตกใจ ภายในบ้านมีคนอยู่เกือบ 10 คน ฉันถึงกับขนลุกสู้สั่นไหวอย่างรุนแรง ตรงกลางมีทีวีจอใหญ่ ที่กำลังฉายคลิบคนกับหมาอยู่ไกลๆ ทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้น ปรากฎว่าเป็นฉัน…

ทุกคนต่างมองมาที่ฉัน ส่งยิ้มให้ฉันอย่างมีเลศนัย… ฉันยืนแน่นิ่งแข็งข้าง...ช่วงเวลาหฤโหด กำลังมาเยือนฉันแล้ว...

ทุกคนที่อยู่ในนั้น ทำกับฉันราวกับฉันไม่ใช่คน ทั้งที่ฉันไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรใดๆกับใคร ขาสองข้างถูกจับแยกถ่างออกจากกัน เผยให้เห็นร่องแยกที่กำลังเปียกชุ่มบวมเปล่ง ในมือผู้หญิงคนหนึ่งมีแท่งเทียนสีแดง หยดนำตาเทียนลงบนติ่งเสียว ร่องแยกของฉัน ทำเอาฉันเปล่งเสียงร้องครางคลอระงม ด้วยความเจ็บปวด แลดูร่องหีของฉันรับน้ำตาเทียนที่ร้อนผ่าว ที่กำลังหยด ร่วงลงบนเนินหีของฉัน…

ตลอดจนตามเนื้อตัวของฉัน นมสองเต้าของฉันถูกห่อด้วยผ้า ถูกนำไปวางไว้บนโต๊ะเล็กใบหนึ่ง ก่อนที่จะมีผู้หญิงจำนวนหนึ่ง ก้าวเอาเท้ามาเหยียบนม ของฉัน บางคนก็ขึ้นยืนบนโต๊ะเล็กเหยียบ ขยีนมของฉันจนแหลกเหลว…

ฉันที่ถูกจับขึงตรึงอยู่อย่างนั้น ได้แต่ภาวนาให้เหตุการณ์นี้ ผ่านไป จบสิ้นโดยเร็ว…

บางคนก็เอาเข็มมาทิ่มปักไปตามตัวของฉัน ทำให้ฉันได้รับความเจ็บปวด… กับเวลาที่กำลังเบื่อนเคลื่อนผ่านไปอย่างช้าๆ…

ฉันหลับไปและตื่นมาอีกที… ฉันถูกคนกลุ่มนั้น พาฉันกลับไปยังบริษัทสถานที่เดิมก่อนหน้า ที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถูกไล่ลงจากรถในสภาพเนื้อตัวเปลือยเปล่า จะมีรองเท้าส้นสูงของฉันที่ถูกโยนออกมาด้วย…

สภาพของฉันในตอนนั้น เรียกว่าเป็นขยะเปียกที่กำลังเน่าก็ได้ ร่างกายมีกลิ่นเน่า เหม็น เนื้อตัวมีรอยแผลถลอกเล็กๆมากมาย ซ้ำยังมีอาการปวดแสบไปทั่วทั้งตัว…

ฉันต้องเดินเข้าไปที่ป้อมยาม เพื่อนำกุญแจรถ ข้าวของของฉันที่อยู่ในรถ ความเป็นจริงที่แสนน่าอาย อับอาย กลุ่มยาม กลุ่มนี้มองดูฉัน ด้วยท่าทาง อาการตกตะลึ่ง อ้าปากค้าง ไม่ใช่เขาไม่รู้จักฉัน กลับกัน เขารู้จักฉันเป็นอย่างดี…

ทั้งสองคนพยุงฉัน อาบน้ำให้กับฉัน พลางสำรวจดูเรือนร่างผิวกายของฉัน แม้ว่าเขาเหล่านี้จะไม่พูด ฉันรู้ดีในความหมาย ที่หลากหลาย และฉันต้องจ่ายค่าปิดปากให้กับยามสองคนนี้ อย่างเลี่ยงไม่ได้ ในเวลาต่อมา...

ในช่วงเวลานั้น ฉันโกหกเพื่อนร่วมงาน ตลอดจนบุคคลอื่นๆ ที่พบเจอฉันในสภาพนี้ … ในหัวของฉันสับสน ทุกครั้งที่ฉันกลับมาถึงคอนโด ฉันต้องแก้ผ้า ยืนเปลือยกาย ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ … นมสองเต้าคู่งาม มีรอยพกซ้ำ ขนาดใหญ่ ตามเนื้อตัวผิวกายมีรอยถูก เฆี่ยน ตี มากมาย ความเจ็บปวดระบม ทำให้ฉันรู้สึกปวดแสบทุกครั้งที่มีการขยับ เคลื่อนไหวร่างกาย …

ฉันไม่ได้พบเจอกับกลุ่มคนเหล่านั้นอีก นับจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น ทว่าแผลเป็นมากมาย ที่เกิดขึ้น ถูกฝากทิ้งเอาไว้บนผิวกายของฉันยากจะลบเลือน จางหายไป หนึ่งในแผลเป็นนั้นที่เด่นชัด แผลฉกรรจ์ คือหัวนมข้างหนึ่งของฉัน สภาพของมันไม่ต่างใส้กรอกที่ถูกทอด้วยน้ำมันร้อน..

วันเวลาก้าวเดินไปอย่างช้าๆ กับความรู้สึกที่สับสน นายแจ๊ค หลานลุงยาม ถูกจับในเวลาต่อเพราะ มียาเสพติด...ฉันถึงได้รู้ตัวว่า ตัวเองได้เสพยาจำพวกนี้ไปด้วยในช่วงระยะเวลาดังกล่าว… ฉันไม่ได้ติดต่อกับรินอีก และรินเองก็ไม่ได้ติดต่อกลับหาฉัน ต่างฝ่ายต่างก็เงียบในหลากหลายความหมายที่ว่า… เขาเบื่อ หน่ายกับการเล่นสนุกบนเรือนร่างผิวกายของฉันแล้ว หรือพูดในอีกความหมาย เขาเล่นซะหีของฉันหลวม บาน เยิน ยับซะขนาดนี้…

ตัวฉันเอง…  สภาพจิตใจย่ำแย่ สับสน ร่างกายรับไม่ไหว ขืนรับเล่นอะอะไรหนักๆ รุนแรงมากกว่านี้ ฉันก็คงแย่… ทว่าสิ่งที่ติดตัวฉันจนเป็นนิสัยและสันดาน... ฉันยังคงแอบไปบำเรอกาม ให้กลับกลุ่มคนงาน ผู้ใช้แรงงานตามสถานที่ต่างๆอยู่บ่อยครั้ง…

มีเย็ดกับหมาบ้าง… ส่วนลุงยามก็เกษียณอายุกลับไปอยู่บ้านนอก ในระหว่างนั้น ฉันมีโทรคุย รำลึกความหลังกับลุงยามบ้าง จนลุงยามเสียชีวิต จากอุบัติเหตุ ในเวลาต่อมา…

ฉันที่ใช้ชีวิตในคราบของผู้ดี เปลือกนอกที่เรียบร้อย ทว่าเบื้องหลังกับยังคงเย็ด บำเรอกามให้กับยาม คนใหม่ แอบเย็ดกัน ได้เสียกันบ่อยครั้ง… ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้น แสนสั้น มักผ่านไปเร็วเสมอๆ

เมื่อมีคนแอบถ่ายคลิป ฉันที่กำลังเย็ดกับยาม นำไปลง ในกลุ่ม line บริษัทของเขา... ฉันรู้เพราะมีผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานบริษัทนั้น นำคลิปมาเปิดให้ฉันดู ข่มขู่แบล็คเมย์ฉัน ขอเย็ดฉันแลกกับที่เขาจะไม่นำคลิบที่ว่านี้ ส่งให้กับคนรู้จักบริษัทของฉันดู…

ฉันที่มีทางเลือกไม่มาก ตกลง ยอมให้เขาเย็ด … ฉันก็ตัดสินใจ ลาออกจากงานในทันที… ด้วยความวิตกและเป็นกังวล ฉันไม่อยากพบเจอเหตุการณ์ที่ว่าแบบนั้นอีก…

ในช่วงระยะเวลานั้น ฉันตัดช่องทางติดต่อฉันทุกเส้นทาง และไม่ค่อยออกไปเดิน เที่ยวไหน มาไหนเหมือนเก่าก่อน… จะมีเพียงแต่ไปรับ ส่งลูกที่โรงเรียน ฉันประกาศขายคอนโดที่ฉันพักอาศัยอยู่…

ฉันมีโอกาสได้พบเจอกับอดีตเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง โดยบังเอิญ เขาเข้ามาทักทายฉัน … ใบหน้าของฉันร้อนผ่าว มีอาการสั่นไหว เกิดขึ้น แม้การทักทายจะเป็นแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆ ฉันกลับรู้สึกว่ายาวนาน น่าอาย ประโยคสั้นๆ ที่เขาพูดคุยบอกกับฉัน…

"ไม่คิดมาก่อนเลยว่า พี่นุชจะมีรสนิยมอะไรแบบนี้…" รอยยิ้มเยาะบนใบหน้า อดีตเพื่อนร่วมคนนี้ ทำให้ฉันรู้สึกร้อนผ่าว… ฝังอยู่ในใจฉันจนทุกวันนี้

สิ่งที่อดีตเพื่อนร่วมงานคนนี้ ยื่นให้ฉันดู… ฉันรู้สึกเหมือนถูกลากไปตบในพื้นที่ ที่มีผู้คนมากมาย… ภาพของฉันที่เห็นใบหน้าของฉันอย่างชัดเจน กำลังยืนเปลือยกาย เนื้อตัวเต็มไปด้วย ถ่อยคำที่หยาบคาย...

ช่วงเวลาที่แสนยากลำบาก ชีวิตที่ดำดิ่ง ฉันนำเงินส่วนหนึ่ง ไปเช่าชื้อบ้าน … ก่อนจะนำพาตัวเองเข้าสู่หนทาง การเป็นกระหรี่ ขายหีแลกเงินอย่างเต็มตัว กับสถานประกอบการแห่งหนึ่ง… ฉันได้เรียนรู้อะไรในหลายๆอย่าง ในหลายสิ่งที่ฉันเข้าใจแบบผิดๆมาโดยตลอด…

ความเป็นจริง ได้บอกกับตัวฉันว่า… แม้ว่าฉันจะแลดูดี สวยงาม สง่า ขนาดไหน? เมื่ออยู่ตรงนี้ ฉันกับมีราคาค่าตัว ไม่สูงนัก ไม่กี่ร้อยบาท ถือว่าถูกมาก…

ฉันนำเงินส่วนหนึ่งไปทำศัลยกรรมลบรอยแผลเป็นต่างๆ ตลอดจนตัดแต่งแคมหี ที่ยื้นย้อย ปลิ้นบานยับนั้น ให้กลับมาสวยงาม เพื่อที่จะได้รับลูกค้าได้นานมากขึ้น… 

ปัจจุบันฉันในวัยอายุ 57 ปี…

ทุกครั้งที่ฉันมองย้อน กลับไปวันเวลาเก่า… ฉันมักจะมีอารมณ์ความรู้สึกที่หลากหลาย มากมายหลายเกิดขึ้น… 

… ทุกวันนี้ ฉันมีรับงานเพลย์เฉพาะลูกค้า ที่เป็นชาวต่างชาติ และยังผูกปิ่นโต กลายเป็นหมาตัวเมีย บำเรอกาม มอบความสุขให้กับ สามีสี่ขา หน้าขน ...

จบ.